Merry Christmas

Wel wifi dan weer geen wifi, van een plek waar niets te beleven valt naar een plek waar je 100 uur nodig hebt om alles in een dag te doen, 14 uur reizen om van A naar B te komen, een hostel waar alles loopt zoals het hoort of dikke vette pech en een hostel zonder een airco èn een vies bed. Van 35 naar 25 graden. Van 8 weken geen oven naar opeens wel een oven (geluksmomentje). Geloof het of niet, alles is mogelijk als backpacker. Het contrast is groot, dat lijkt me wel duidelijk. Luxe en over rozen gaat het echt niet altijd, eerlijk. Al lijkt dat uiteraard wel zo als je alle jaloersmakende foto's ziet. Toegegeven, ik mag absoluut niet klagen en dat doe ik dan ook niet. Momenteel lig ik met een zwaar verbrand lichaam in m'n stapelbed dit blog te schijven. Verbrand omdat ik er heilig van overtuigd was dat ik na 2 maanden wel zonder factor 50 kon. Inmiddels weet ik beter. Ja, soms voel ik me iets stoerder en onafhankelijker dan dat ik eigenlijk ben. Daar waar ik in mijn vorige blog nog zo stoer liep te roepen dat m'n backpackje zo licht was en ik niks kocht , slik ik bij deze mijn woorden weer in. Ik hoor het mezelf nog zeggen ; als ik wat koop dan moet ik iets anders weggooien. Inmiddels sta ik denk ik +8, dit wil zeggen dat ik al 8 nieuwe kleding stukken heb gekocht en er precies 0 heb weggegooid. In dat geval ben ik dus niets veranderd, mocht je dat gehoopt hebben. Daar tegenover staat wel dat ik mam de opdracht heb gegeven de helft van mijn kledingkast in Nederland naar de kringloop winkel te brengen, dat zorgt weer voor wat balans toch?:)

Tot zo ver mijn situatie momenteel. Het gaat nog steeds goed met me. Wel is er iets veranderd, na 5 maanden Spanje wist ik het al. Maar na 2,5 maand Australië is het me helemaal duidelijk. Reizen maakt je een ander mens. In mijn geval haalt het een kant van me omhoog waarmee ikzelf nog niet bekend was. Het klinkt misschien allemaal heel zweverig, maar het geeft je het gevoel dat je vrij bent. Maar ook het gevoel dat je kunt doen wat je zelf wilt. En echt, dat voelt goed. Ik leer mezelf echt wel kennen, kom mezelf heel hard tegen, maar zeker niet persè op een negatieve manier. Ik leer juist van mezelf en van de mensen om me heen,bekijk dingen anders en kom tot een hoop nieuwe inzichten. Hoe gaaf is dat?
Anyways, even down to Earth, ik mis jullie ook wel een beetje hoor, daar in dat koude Nederland!

Goed, nu we het zweverige, psychologische gedeelte gehad hebben ga ik over naar de hoogtepunten van de afgelopen weken. Beginnend met onze trip naar Brisbane, het was tijd om eens uit te zoeken of airbnb de moeite waard is. Voor de mensen die nu denken 'heh?' Airbnb is een site waarop mensen hun huis of kamer verhuren. Na heel wat getreuzel kozen we voor een vrij nieuwe airbnb die nog maar een aantal weken oud was, en ja da's best een gokje. Maar mennnn, we kwamen aan en de entree leek al op een 5 sterren hotel. Eenmaal op de kamer konden we onze ogen niet geloven. De airbnb was zo luxe. Een keuken, grote tweepersoonsbedden zoals ik thuis heb, 2 badkamers, een inloopkast ga zo maar door. Een zwembad, het voelde bijna zonde om de deur uit te gaan. Maaar 6 december moest ik naar de stad want het concert van Coldplay vondt plaats in Brisbane! Waar ik in Nederland misgreep, had ik in Brisbane m'n 2de kans. Eerst moest ik wel even over de drempel heen, want alleen naar een concert vond ik in eerste instantie een beetje een triest idee, wat achteraf nergens op sloeg. Want Wauw, wat heb ik een gigantisch magische avond gehad. Het was zoooo gaaf! Bij binnenkomst kregen we allemaal een armbandje, en zodra het concert begon begonnen alle armbandjes, en dat waren er zo'n 15000 geloof ik, te schijnen. Zie foto's. Ook was ik samen met een ander backpacker heen, en zaten er op mijn rij alleen maar mensen die net zoals ik alleen gekomen waren. Had dus absoluut niets te klagen. Heel blij dat ik heengegaan ben en zeker een van de vele hoogtepuntjes van mijn reis! Hierna weer terug gegaan naar de airbnb en sinterklaas inkopen gedaan. Brisbane is echt een hele leuke stad! Niet groot maar super knus. We hadden namelijk lootjes getrokken. Was een avondje als vanouds en leuke cadeau's en rijm gehad! Het uitgaan in Brisbane beviel ook erg goed. Na Brisbane zijn we door gegaan naar Surfers Paradise, aan de Gold coast waar altijd de zon schijnt. Hier zijn we met zijn 6en naar het grootste pretpark van Australië, Dreamworld geweest. Nu hoor ik je denken 'dat ken ik ergens van', kan kloppen. Was afgelopen oktober in het nieuws vanwege een dodelijk ongeval, park was pas 2 dagen weer open. Eenmaal aangekomen een kaartje van 75 dollar gekocht, komen we er achter dat bijna alle attracties dicht zijn. Alle achtbanen sowieso. Guess what? Alleen het kinderpark en de dierentuin waren open. Nee geen grap. Wij maar flauw in de kinder attractie, stopt die er tot overmaat van ramp ook nog eens mee als wij er inzitten. Balen natuurlijk, gelukkig zat er ook nog een groot water glijbanen park bij. Deze zat ook in het ticket en aangezien er bijna geen mens in het park te bekennen was (en terecht) hadden we wel het hele park voor ons zelf! Al met al toch nog een zeer geslaagde dag gehad! Ook nog een avondje wezen bowlen met wat mensen, wat erg gezellig was! Na Surfers Paradise stond Byron bay op het programma. Ook wel bekend als de hippie place to be. Byron was ontzettend chill om een paar dagen te vertoeven of uit te gaan. Ook een Kayak tour gedaan, waar we open zee dolfijnen gingen spotten, helaas geen dolfijnen gezien. Maaar de ervaring was wel heel vet! Ook nog een auto gehuurd en naar Spring Brook National Park geweest, super mooi. En toen, maandag afgelopen week vond toch wel het absolute hoogtepunt van mijn reis plaats! Ik heb mijn eerste skydive gedaan! Vanaf 15000 ft uit een vliegtuig gesprongen. En ja, het was doodeng toen ik eenmaal met m'n beentjes onder dat vliegtuig hing, maar mennn ook het allergaafst wat ik ooit gedaan heb in m'n leven! Het gevoel is echt niet te beschrijven, zoooveel adrenaline. Het was echt geweldig! En echt, ik heb de hele dag nog met een big smile op m'n gezicht rond gelopen. Okè, deels omdat ik dolgelukkig was dat ik nog leefde, dat heb ik mijn instructeur Nick dan ook 767x gezegd 'Thank you Nick, i am still alive, thank you so much Nick', als die zich geen held voelde na m'n sprong weet ik het ook niet meer. Anderzijds omdat je echt het gevoel hebt dat je de hele wereld aankunt. Gelukkig heb ik de foto's en de video nog. Na Byron Bay zijn we nog een dagje in Port Macquire geweest, hier heb ik weer heerlijk gefietst. Want ja, ik miste het fietsen oprecht een beetje. Heel enthousiast sprong ik op de fiets, inc helm (Is hier verplicht, zouden ze in NL ook moeten doen). Je raad het al; Australië is Nederland niet. Ik denk dat ik 6 heuvels op en weer af ben gegaan, en dat met 30 graden. Kwam direct terug op dat missen, dat was met kiespijn. Eindbestemming was het koala ziekenhuis. Erg interssant en weer een anders als lang leven de lol. Vind het oprecht sneu hoe er met die beestjes wordt omgegaan en heb respect voor alle vrijwilligers die zich inzetten voor die diertjes.

Vanuit Port vertrokken we voor de laatste keer met de Greyhound, de bus die ons van helemaal boven naar beneden de eastcoast heeft gebracht, richting Sydney. Terug op het oude nest. De busreis zou officieel 6 uur en 30 minuten duren. We zouden 00:30 aankomen. Je raad het al; nog geen uur onderweg en ergens in de middle of nowhere stopt de bus ermee. Naast de macdonalds (geluk bij een ongeluk) moesten we de bus uit en afwachten. 5 uur later, 01:45 vertrokken we ein de lijk weer. En zo kwamen we rond 07:00 aan in Sydney, 6,5 uur later als gepland. Het was en lange nacht zo voor vlak voor kerst.

Gelukkig hadden we een hele dag om bij te slapen. Kerstavond zijn we lekker uit eten geweest bij een Italiaans restaurant. Een zeer geslaagde kerstavond. Maar eerlijk is eerlijk, kerst hoor je te vieren met je familie en vrienden. Een kerst gevoel had en heb ik hier geen moment gehad. En dat gevoel delen een hele hoop backpackers met mij, gelukkig. Het is heel gek, maar kerst met 32 graden voelt gewoon niet als kerst. 1e kerstdag zijn we met een groepje naar Bondi Beach geweest en hier hebben we de hele dag op het strand gelegen, en s'avonds als culinair hoogstandje bij de Mac gegeten. Erg gezellig was het! Gister was het boxing day hier. 2de kerstdag bestaat hier namelijk niet. Boxing day betekend shoppen met korting, heel veel korting. Wij naar de stad. Ik heb werkelijk waar nog nooit zoveel mensen gezien, duizenden. Je kon je kont gewoon niet meer keren. We hadden het dus al snel weer gezien en hebben toen heerlijk genoten van het zonnetje in Hyde Park. S'avonds naar de bioscoop geweest. Al met al zeker gezellige dagen gehad!

Tot zover mijn belevenissen. Komende maand ben ik nog hier in Australië, neem ik afscheid van mijn reisgezelschap en vertrek ik naar Melbourne. Ook ga ik een aantal dagen de Outback in. Google maar, slapen in een swag onder de sterrenhemel. 6 februari vlieg ik naar Bangkok! Dan begint m'n volgende avontuur, Azië. Een maandje Thailand. En jawel, samen met Nina! Daarna door naar Indonesië waar ook Michelle ons komt vergezellen! Super veel zin in. Daarover later meer. Zaterdag is het alweer nieuw jaar, en dat vier ik in Sydney met een hele groep mensen die ik hier heb ontmoet! We komen allemaal weer samen. Een super leuk vooruitzicht dus.

Ik hoop oprecht dat jullie een hele fijne kerst hebben gehad, en ik wens jullie alvast (beter te vroeg als laat) het allerbest voor 2017, dat jullie heel veel geluksmomentjes mogen hebben, gezond zijn maar bovenal genieten. En vergeet niet; als je iets wilt, doe het! Overigens wens ik dat jullie voor elke dag, niet alleen voor 2017!

Tot in het nieuwe jaar!

Dikke kus vanuit Australië